υπογραφει η μαριλιτα σμυρνιουδη

Κακοποιήσεις: το πλέον επίκαιρο θέμα συζήτησης των ημερών. Κάθε μέρα, κάποια ή κάποιος διότι δεν είναι μόνο οι γυναίκες που υφίστανται παρενοχλήσεις ή κακοποιήσεις.

Μάλιστα, τις τελευταίες ώρες πολλοί άνδρες μοιράστηκαν την ιστορία τους -η πλειονότητα των περιστατικών αφορούν το γυναικείο φύλο- καταθέτει με τόλμη και αποφασιστικότητα την δική του/της εμπειρία. Μία εμπειρία που πολύ θα ήθελε να ξεχάσει. Μία εμπειρία την οποία, αν μπορούσε, θα αντάλλασσε με τον κόσμο ολόκληρο για να μην την έχει ζήσει…

Τελευταία, η κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί, αλλά και διχαστεί με την αποκάλυψη περιστατικών λεκτικής, ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας, κυρίως από καλλιτέχνες και αθλητές. Πρώτη η Σοφία Μπεκατώρου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, καταγγέλλοντας παράγοντα της ΕΙΟ για σεξουαλική κακοποίηση.

Ακολούθησαν παρόμοιες αποκαλύψεις στον χώρο του αθλητισμού, αλλά οι περισσότερες ήταν στο χώρο του θεάματος. Ώρα με την ώρα, πλήθος ξεπρόβαλαν οι αναρτήσεις και οι συνεντεύξεις, στις οποίες δημόσια πρόσωπα, βρίσκοντας το κουράγιο, εξομολογούνταν τη δική τους ιστορία. Με τον τρόπο αυτό, αφενός έσπασαν τη σιωπή τους, τερματίζοντας το μακροχρόνιο βασανιστήριό τους και αφετέρου δίνοντας τη σκυτάλη του θάρρους στο επόμενο θύμα.

Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, και την πλειονότητα, τους αφανείς ήρωες. Όλα αυτά τα θύματα –ναι, η λέξη «Θύματα» δεν είναι καν ντροπιαστική, όπως θεωρείται-  χωρίς τη δόξα και το κύρος του δημόσιου προσώπου. Και μπορεί αυτό να θεωρείται θετικό, με την έννοια ότι «δε θα τσαλακωθεί η εικόνα τους» ή ότι δεν θα έχουν μία ολόκληρη κοινωνία να τοποθετείται επί του θέματος.

Εν τούτοις, δεν είναι λίγες οι φορές που δεν έχει δοθεί η δέουσα σημασία εκ μέρους της πολιτείας ή της κοινωνίας σε τόσο αποτρόπαια εγκλήματα, ακριβώς επειδή δεν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα. Βέβαια και το ίδιο το άτομο, συχνά, κλείνεται στον εαυτό του, σκεπτόμενο ότι κανείς δεν θα δώσει σημασία και δεν θα αλλάξει κάτι, ακόμη κι αν μιλήσει. Όμως, τα πάντα αλλάζουν. Διάσημος ή όχι, άνδρας ή γυναίκα, ανήλικος ή ενήλικος, εργαζόμενος ή άνεργος, δεσμευμένος ή ελεύθερος… Μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου.

Γιατί, αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, πώς θες τα σκοτάδια να γίνουν φως;

Υπάρχει, βέβαια, κι αυτή η μερίδα του πληθυσμού:

 «Τα ‘θελε και τα ‘παθε», ή «ας μην φορούσε τόσο προκλητικά ρούχα»

«ας μην κυκλοφορούσε τόσο αργά το βράδυ μόνη της»

Ειδικά όταν τα ξεστομίζουν αυτά γυναίκες, και δη νεαρές, χάνεις κάθε ελπίδα…

Άρα, απαγορεύεται να βγαίνω όποια ώρα θέλω, φορώντας ό,τι θέλω, να πίνω όσο θέλω, να φλερτάρω όσο θέλω; Ποιος είσαι εσύ, που θα μου τα απαγορεύσεις; Εάν σου πω όχι, θα σημαίνει ΟΧΙ. Κοινότυπο μεν, αληθές δε: Για κάθε βιασμό φταίει ένας˙ ο βιαστής.

«Γιατί μίλησε ΤΩΡΑ η Σοφία, η Ζέτα, η Δήμητρα, ο Γιώργος, ο Χάρης;», «20 χρόνια μετά το θυμήθηκαν όλοι;».

«Καλά δεν ήμασταν τόσο καιρό χωρίς να βγαίνει το κάθε πικραμένο κοριτσάκι, κάθε μέρα, να καταγγέλλει την παρενόχληση του;».

«Έχει γίνει πλέον μόδα». Και έρχεται η σειρά μου να ρωτήσω: Είμαστε σοβαροί; Κατακρίνεται ο καθένας και η καθεμία που, μετά από χρόνια «εμφυλίου πολέμου» με τον ίδιο του τον εαυτό και τα συναισθήματά του, ύστερα από επισκέψεις σε ψυχολόγους, ψυχιατρικές κλινικές, ακόμη και αυτοκαταστροφικές τάσεις, βρίσκει το κουράγιο και την ψυχική δύναμη να μιλήσει; 

Να λέμε «ευτυχώς που μίλησε τώρα»!

Γιατί θεωρείται τόσο εύκολο και αυτονόητο ότι αμέσως μετά το περιστατικό, το θύμα θα τρέξει να μιλήσει; Θα μου πεις, βέβαια, 17 ετών είσαι, τι ξέρεις εσύ; Η ευτυχία να μην έχω μία τέτοια ιστορία να διηγηθώ και το μικρό της ηλικίας μου δεν συνεπάγονται αδιαφορία και άγνοια. 

Ήρθε η ώρα να ακουστεί κάθε ιστορία!

Με εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, υποστήριξη και πάνω απ’ όλα ανθρωπιά. Φαίνεται, ότι ο πρώτος μήνας του έτους υπήρξε γεμάτος δυναμισμό, τόλμη και αξιοπρέπεια και καλούμαστε να συνεχίσουμε έτσι. Με καταγγελίες και αποκαλύψεις. Να δοθούν ονοματεπώνυμα. Να σταματήσει να κατηγορείται το θύμα για ό,τι συνέβη.

Αν λοιπόν η κοινωνία θεωρείται, πλέον, έτοιμη και ώριμη να ακούσει την αλήθεια -η οποία πονά φρικτά εν προκειμένω- καλύτερα να ανοίξει τα αυτιά της και να ακούσει με προσοχή, γιατί τα θεμέλια ετέθησαν. Αυτή είναι μόνο η αρχή…