Με αφορμή το ομοφοβικό παραλήρημα που ακούμε κάθε χρόνο για τις εμφανίσεις στη Eurovision, η kleidarotripa.gr έκανε την έρευνά της για τον διαγωνισμό και την σχέση του με την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Η ιστορία του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
Την δεκαετία του 1950 και ενώ η μεταπολεμική Ευρώπη ακόμα ανακατασκευαζόταν, η EBU, με έδρα την Ελβετία, συνέλαβε την ιδέα ενός διεθνούς διαγωνισμού τραγουδιού που θα σπάσει τα κοντέρ τηλεθέασης. Θα συμμετείχαν χώρες σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα με στόχο την ενότητα και την δημιουργία μέσω της μουσικής .
Το προτζεκτ ήταν σπουδαίο για την εποχή και στην φαινόταν να πηγαίνει λίγο άπατο.
O πρώτος διαγωνισμός διοργανώθηκε στην πόλη Λουγκάνο της Ελβετίας στις 24 Μαΐου 1956. Επτά χώρες συμμετείχαν, κάθε μία με δύο τραγούδια – σύνολο 14. Ήταν η πρώτη (και τελευταία) φορά που επιτράπηκε κάθε χώρα να στείλει πάνω από ένα τραγούδι. Από το 1957 και έπειτα κάθε συμμετέχουσα χώρα εκπροσωπείται από ένα τραγούδι.
O ρόλος της κοινότητας
Τα διοργανωτά της Eurovision προσπάθησαν ενεργά για να συμπεριλάβουν την κοινότητα στο διαγωνισμό από τη δεκαετία του 1990.
Ο Πάουλ Όσκαρ είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος διαγωνιζόμενος στη Γιουροβίζιον εκπροσωπούμενος την Ισλανδία το 1997.
Η Ντάνα Ιντερνασιονάλ ήταν το πρώτο διεμφυλικό άτομο που κέρδισε τον διαγωνισμό το 1998. Το 2014 η Κοντσίτα Βουρστ με την αξέχαστη εμφάνιση της, επίσης, κέρδισε τον διαγωνισμό.
Αρκετά ανοιχτά μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό από τότε: Ο Ντάνκαν Λόρενς ήταν ο νικητής του διαγωνισμού του 2019 για τις Κάτω Χώρες και είναι αμφιφυλόφιλος. Η Μαρίγια Σερίφοβιτς, η οποία κέρδισε τον διαγωνισμό του 2007 για τη Σερβία, στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι ήταν λεσβία το 2013 και πολλά ακόμη συμμετέχοντα άτομα ανήκουν στην κοινότητα.
Ο διαγωνισμός πια μας έχει συνηθίσει σε εκκεντρικές φιγούρες, τραγούδια με στοίχους περί ομόφυλων σχέσεων, σέξυ χορογραφίες, καυτά φιλιά ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου στην σκήνη, αλλά και στον κοινό και φυσικά ενδυματολογικά πολύ χρώμα και στρας.
Τα παρατράγουδα του διαγωνισμού
Η επιλογή της Ντάνα Ιντερνασιονάλ ως διαγωνιζόμενη του Ισραήλ το 1998 χαρακτηρίστηκε από διαμαρτυρίες και θανατικές απειλές από συντηρητικά θρησκευόμενα τμήματα της ισραηλινής κοινωνίας. Φέρεται ότι η φιλοξενία της στο Μπέρμινγχαμ έγινε στο μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης με αλεξίσφαιρα παράθυρα.
Η Τουρκία, που συμμετείχε σχεδόν κάθε χρόνο από το 1972 και έπειτα (μάλιστα είχε κερδίσει το 2003) αποσύρθηκε το 2013 αναφέροντας ως λόγους της αποχώρησής της, μεταξύ άλλων, την δυσαρέσκεια της για το σύστημα ψηφοφορίας. Σε πιο πρόσφατη περίσταση, σε ερώτηση που έγινε στην τουρκική ραδιοτηλεόραση σχετικά με το ενδεχόμενο της επιστροφής της Τουρκίας στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, ανέφεραν τις συμμετοχές των ΛΟΑΤΚΙ+ ως άλλον έναν λόγο για το συνεχόμενο μποϊκοτάζ του διαγωνισμού εκ μέρους της Τουρκίας. Ενώ, αρχικά σχεδίαζε να μεταδώσει τον διαγωνισμό του 2013, η τουρκική ραδιοτηλεόραση, το TRT, τελικά αποφάσισε να μην τον μεταδώσει λόγω ομοφυλόφιλου γυναικείου φιλιού.
Επίσης, η προβολή των ΛΟΑΤΚΙ+ στον διαγωνισμό ήταν ένας από τους αποφασιστικούς παράγοντες όταν η Ουγγαρία επέλεξε να μην συμμετάσχει στο διαγωνισμό του 2020, καθώς η κυβέρνηση του Όρμπαν είναι γνωστή για την ομοφοβική ρητορική της.
Το 2013 η Ρωσία έθεσε σε ισχύ έναν νόμο κατά της “ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας” και έπειτα ακολούθησαν, λίγους μήνες μετά, τα γεγονότα της Ουκρανικής κρίσης. Ο διαγωνισμός του 2014 χαρακτηρίστηκε από την σημαντική αύξηση των αποδοκιμασιών εκ μέρους του κοινού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εμφάνισης της Ρωσικής συμμετοχής και κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας όταν η Ρωσία έλαβε τους πόντους της. Η νίκη της Κοντσίτα Βουρστ στον διαγωνισμό επικρίθηκε από την ρωσική πολιτική σκηνή και ιδιαίτερα από τους συντηρητικούς Ρώσους πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους με το αποτέλεσμα.
Οι παραγωγοί του διαγωνισμού του 2015 στην Αυστρία εγκατέστησαν “τεχνολογία κατά των γιουχαϊσμάτων”, με τους Αυστριακούς παρουσιαστές του διαγωνισμού να καλούν επανειλημμένα το κοινό να μην αποδοκιμάσει τη Ρωσία.
Καλά μας ομοφοβικά άτομα δεν θα μας λείψετε!! H αγάπη δεν έχει όρια, ούτε φύλα – κοιτάει ψυχές!!!
H Εurovision στηρίζει σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξή της, τον σχολιασμό της και την προσέλευση στην εκάστοτε χώρα που φιλοξενεί τον διαγωνισμό στο ΛΟΑΤΚΙ+ κοινό της και αυτό δεν αλλάζει.
Αν κάποιο προσπαθήσει να το αλλάξει, ο διαγωνισμός δεν θα είναι πια αυτό που ξέρουμε – από τον πλανήτη μουσική θα βρεθεί στα κάτεργα της λογοκρισίας.