Εσείς τι θα κάνατε, αν βλέπατε έναν γονιό να χτυπάει το παιδί του;

Αυτό το άρθρο το γράφω με αφορμή ένα σκηνικό που είδα στην παραλία. Ένας πατέρας φώναζε και χαστούκιζε στον γιό του, που πρέπει να ήταν γύρο στα 12. Ήμουν μακριά για να ακούσω τον λόγο που αυτός ο άνθρωπος χτυπούσε το παιδί του, όμως, ήμουν σίγουρη ότι τίποτα δεν δικαιολογεί να σηκώνεις χέρι στο παιδί σου.

Η μάνα τους κοιτούσε αδιάφορη και έκανε ηλιοθεραπεία. Το παιδί πήγε μόνο του φανερά στεναχωρημένο να κάτσει μπροστά στα κύματα σε εμβρυακή στάση. Προσπάθησα να του μιλήσω, να του πω πως κανένας δεν έχει δικαίωμα να το χτυπάει, αλλά ήταν πολύ φοβισμένο και δεν ήθελε να μιλήσουμε. Όταν χτυπάς τα παιδιά σου, μεγαλώνεις φοβισμένους και θυμωμένους ενήλικες. Δεν τους κάνεις καλό, ούτε τους δείχνεις το λάθος τους. Το παιδί σού είναι μία διαφορετική οντότητα, δεν έχεις δικαίωμα πάνω στο σώμα του. Χτυπώντας το διαλύεις την ψυχή του και την αγάπη που έχει για σένα. Ένα παιδί θα θυμάται όλη του την ζωή πότε και γιατί το χτύπησες, εσύ, από την άλλη, θα το έχεις ξεχάσει.

Πολλά παιδιά που στην παιδική τους ηλικία έτρωγαν ξύλο, στην ενήλικη ζωή τους έγιναν οι ίδιοι κακοποιητές ή ανεκτικά άτομα στην κακοποίηση όταν την βλέπουν μπροστά τους. Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια, ό,τι βλέπουν από εμάς, κάνουν …..