Πώς η Σρι Λάνκα έφτασε να κάνει την μεγαλύτερη λαϊκή επανάσταση των τελευταίων χρόνων; Το κίνημα αυτό έχει αποκτήσει διαστάσεις που κόβουν την ανάσα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το νησί των 22 εκατομμυρίων κατοίκων κοντά στην Ινδία, ταλαιπωρημένο από τον χρόνιο εμφύλιο, πλήττεται από τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της. Είναι αντιμέτωπο με τεράστια έλλειψη συναλλάγματος, που δεν της επιτρέπει να εισάγει επαρκείς ποσότητες τροφίμων, καυσίμων, φαρμάκων και άλλων απαραίτητων προϊόντων. Εδώ και μήνες συμβαίνουν καθημερινές διακοπές της ηλεκτροδότησης, συγκροτούνται ατελείωτες ουρές στα πρατήρια καυσίμων, δίνανε δελτία για τρόφιμα στον κόσμο, ενώ ο πληθωρισμός στην χώρα έχει φτάσει το 70%.
Η κυβέρνηση και όσοι ευθύνονται για αυτή την κατάσταση νόμιζαν ότι δεν θα έφευγαν ποτέ από την εξουσία. Μετά από διαδηλώσεις μηνών για την φτώχεια και την ακρίβεια αψηφώντας τον στρατιωτικό νόμο και την καταστολή, αφού πρώτα έκαψαν σπίτια βουλευτών, οι διαδηλωτές κατέλαβαν την προεδρική οικία και κολυμπούν στην υπερπολυτελή πισίνα του προέδρου της χώρας.

Διαδηλώσεις εδώ και πολλές εβδομάδες έχουν κεντρικό αίτημα την παραίτηση του προέδρου Γκοταμπάγια Ρατζαπάξα, που πολλοί πολίτες, ακόμη και ως πρότινος οπαδοί του, κατηγορούν για κακοδιαχείριση. Εισέβαλαν στο προεδρικό μέγαρο στην πρωτεύουσα Κολόμπο ζητώντας την παραίτηση του προέδρου, καθώς θεωρούν υπεύθυνο τον ίδιο και την οικογένειά του για τη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας. Η οικογένεια Ραζαπάξα ασκεί πολιτική επιρροή στη χώρα για το μεγαλύτερο μέρος των δύο τελευταίων δεκαετιών υπό ένα καθεστώς οικογενειοκρατίας.
Μετά το ξέσπασμα των κινητοποιήσεων όλα τα μέλη της οικογένειας Ρατζαπάξα που συμμετείχαν στην κυβέρνηση παραιτήθηκαν.
Πώς φτάσαμε εδώ
Ο πρωθυπουργός Μαχίντα ήταν σε θέση να οργανώσει μια ανεπίσημη καταστολή. Τη Δευτέρα 9 Μαΐου αξιοποιώντας αυτούς τους δεσμούς με το κράτος και την ουσιαστική υποστήριξη των πιστών του, ετοίμασε μια αναμέτρηση με το κίνημα.

Το πρωί, συμμορίες μεταφέρθηκαν με λεωφορεία σε μια φιλοκυβερνητική συγκέντρωση που διοργανώθηκε από τον ίδιο και τον γιο του, στην επίσημη πρωθυπουργική κατοικία στο Τεμπλ Τριζ στο Κολόμπο. Τους πληρωμένους παρευρισκόμενους τους προμήθευσαν με αλκοόλ και μετά τους μετέτρεψαν σε όχλο. Στη συνέχεια, με συνθήματα όπως «έχουμε ανάγκη τον Μαχίντα», τους ξαμόλησαν στις πλατείες.
Αυτή ήταν μια καλά συντονισμένη και άγρια επίθεση με στόχο τον απλό λαό. Τα λεωφορεία μετέφεραν εκατοντάδες φυλακισμένους από τις φυλακές έξω στους δρόμους για να προκαλέσουν αναταραχή. Εν τω μεταξύ, είχαν δοθεί εντολές στην αστυνομία να μην εμποδίσει αυτόν τον φιλοκυβερνητικό όχλο, αλλά να παραμερίσει και να τους αφήσει να δημιουργήσουν όλεθρο.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα βάναυσο όργιο βίας εναντίων του λάου της Σρι Λάνκα. Σύντομα κυκλοφόρησαν βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αντικυβερνητικούς διαδηλωτές να ξυλοκοπούνται με μαχαίρια και ξύλα. Ένα από αυτά έδειξε φιλοκυβερνητικούς κακοποιούς να σκίζουν το χιτζάμπ από μια μουσουλμάνα και να την χτυπούν στο έδαφος.
Ο λαός αντεπιτίθεται και σώζει τον εαυτό του
Το κίνημα ξεκίνησε ειρηνικά, το κράτος ξεκίνησε πρώτο την βία.
Καθώς διαδόθηκαν τα νέα, οργισμένες μάζες προσέτρεξαν σε αυτά τα σημεία από τα οδοφράγματα των κοντινών δρόμων που είχαν στηθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έλλειψη αερίου για το μαγείρεμα. Οι εργαζόμενοι εγκατέλειψαν τους χώρους εργασίας τους για να υπερασπιστούν το κίνημα. Τα συνδικάτα και οι φοιτητικοί σύλλογοι απεύθυναν κάλεσμα στα μέλη τους να κατέβουν στα σημεία των επιθέσεων.
Οι μάζες αντεπιτέθηκαν με αποφασιστικότητα. Το Γκαλέ Φέις Γκριν ανακτήθηκε γρήγορα.

Από το Τεμπλ Τριζ, οι φιλοκυβερνητικοί διέφυγαν στα ρηχά νερά στην άκρη της λίμνης Μπεϊρά. Σύντομα, τα λεωφορεία που είχαν χρησιμοποιηθεί για να μεταφέρουν τους κρατούμενους στους χώρους διαμαρτυρίας κάηκαν και καταστράφηκαν. Η μεγάλη οργή των μαζών στράφηκε στους υπουργούς και τους βουλευτές αυτής της κυβέρνησης. Κηρύχθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλο το νησί, αλλά οι μάζες παρέμειναν απτόητες. Από την πλευρά του, ένα μεγάλο μερίδιο της αστυνομίας ξυλοκοπούσε βίαια τους διαδηλωτές, ενώ υπήρχε ένα αξιοσημείωτο κομμάτι το οποίο έκανε ελάχιστα για να εμποδίσει τις αντικυβερνητικές μάζες να πραγματοποιήσουν την αντεπίθεση τους.
Ακόμη, κάποιοι αστυνομικοί συμμετείχαν στη διαμαρτυρία , γιατί οι οικογένειές τους, όπως και οι ίδιοι, δεν παύουν να είναι μέρος του λαού που πλήττεται από την φτώχεια.
Τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος καταστράφηκαν ολοσχερώς. Ένα άγαλμα του πατριάρχη Ρατζαπάξα ανατράπηκε. Το τζιπ ενός υπουργού πετάχτηκε σε μια λίμνη. Σε μια άλλη περίπτωση, η συλλογή ενός βουλευτή από Λαμποργκίνι πυρπολήθηκε.
Παντού, οι κατοικίες των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος και των υπουργών της κυβέρνησης ήταν υπό πολιορκία από μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Μέχρι το βράδυ, τουλάχιστον είκοσι με είκοσι τρεις τέτοιες κατοικίες μετατράπηκαν σε ερείπια, κάηκαν ολοσχερώς από τις μάζες – συμπεριλαμβανομένου του πατρογονικού σπιτιού της ίδιας της οικογένειας Ρατζαπάξα. Σε μία χωρά που το 90% ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας, κάποιοι γελούσαν και απολάμβαναν χλιδές.
Γαλλική επανάσταση στη Σρι Λάνκα
Ο Μαχίντα Ρατζαπάξα αναγκάστηκε να υποβάλει την παραίτησή του, αλλά και να φύγει για να σωθεί!
Ακολουθώντας το παράδειγμά του, οι υπουργοί της κυβέρνησης άρχισαν να παραιτούνται. Ο λαός, όμως, έχει πάρει το πάνω χέρι! Οδικοί αποκλεισμοί επιβλήθηκαν στους αυτοκινητόδρομους και έξω από το αεροδρόμιο για να αποτρέψουν τους βουλευτές από την προσπάθεια διαφυγής από τη χώρα. Ακόμα και αυτοκίνητα της αστυνομίας σταμάτησαν και ελέγχονταν από τον λαό! Όταν το αυτοκίνητο ενός βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος μπλοκαρίστηκε σε έναν αυτοκινητόδρομο μεταξύ Κολόμπο και Κάντι, άνοιξε πυρ εναντίον διαδηλωτών, σκοτώνοντας έναν και τραυματίζοντας άλλους. Αφού προσπάθησε να διαφύγει σε ένα κοντινό κτίριο, αυτοκτόνησε, στρέφοντας το όπλο στον εαυτό του.

Τι πρέπει να γίνει στη συνέχεια;
Ο κύριος στόχος του κινήματος δεν έχει ακόμη επιτευχθεί: ο Γκότα λέει θα παραιτηθεί, άλλα παραμένει στην εξουσία! Επίσης, δεν είναι βέβαιο ότι τα κόμματα του κοινοβουλίου θα μπορέσουν να καταλήξουν σε συμφωνία! Η αντιπολίτευση είναι εξίσου μισητή με το κυβερνών κόμμα.
Η πρώτη σοβαρή δοκιμασία του κινήματος έχει αποκαλύψει τις αδυναμίες του: την έλλειψη προγράμματος και οργάνωσης και την ανεπάρκεια των αυτοδιορισμένων «ηγετών» του. Αν μια νέα κυβέρνηση ανοίξει το δρόμο για μια διάσωση του ΔΝΤ, ο λαός θα λάβει ένα άλλο σκληρό μάθημα για το τι θα πει ιμπεριαλισμός.
Ίσως, ένα καινούργιο δημοκρατικό επαναστατικό κόμμα θα διέλυε τη σύγχυση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο κίνημα και θα άνοιγε το δρόμο στον αγώνα για την εργατική εξουσία στη Σρι Λάνκα.
Το παράδειγμά τις Σρι Λάνκα μας θυμίζει ότι ο λαός μπορεί να κάνει πολύ υπομονή, άλλα όταν σπάσει το ποτήρι, όμως, δεν υπάρχει γυρισμός. Μπορούν να σκοτώσουν έναν επαναστάτη, αλλά ποτέ δεν μπορέσουν να σκοτώσουν την επανάσταση.