Tα Χριστούγεννα επέστρεψαν γι’ ακόμη μία χρονιά και όπως είθισται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τα κλασικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια είναι αυτά που μας βάζουν- αλλά και παρασύρουν- στο εορταστικό κλίμα.
Όμως είναι όλα τόσο αθώα όσο νομίζουμε;
Τα Χριστούγεννα του 2018, με αφετηρία δράσης την Αμερική και συγκεκριμένα το Κλίβελαντ, ολοένα και περισσότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί, απαγορεύουν την αναπαραγωγή ενός από των πιο κλασικών τραγουδιών, του Baby it’s Cold Outside («Μωρό μου, κάνει κρύο έξω») ύστερα από παράπονα ακροατών.
Τι συνέβη ακριβώς και φτάσαμε σε ένα τόσο δραστικό μέσο απαγόρευσης; Το εν λόγω τραγούδι- που έγραψε ο Φρανκ Λοέσερ το 1944 για εκείνον και την γυναίκα του, με τις φαινομενικά αγνοτερες προθέσεις- σε μία πιο προσεκτική ακρόαση γίνεται αμέσως κατανοητό, ότι το μήνυμα που κρύβει είναι χειριστικό και σίγουρα, καθόλου ρομαντικό.
Οι στίχοι του τραγουδιού εξιστορούν έναν «μουσικό διάλογο» ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα. Ο άνδρας προσπαθεί να πείσει την φιλοξενούμενη του να μην πάρει το ρίσκο να ταξιδέψει με κακές καιρικές συνθήκες. Εν συνεχεία, της προτείνει να πιεί ένα ακόμα ποτό και να περάσει την νύχτα μαζί του, όμως εκείνη του λέει όχι και επιμένει ότι θέλει να φύγει.
Άξιος αναφοράς και ανησυχίας στο τραγούδι είναι ο στίχος: «Αλήθεια, τι έχει μέσα αυτό το ποτό; – Δεν υπάρχουν διαθέσιμα ταξί εκεί έξω». Θα μπορούσε να υπονοεί ότι ο άνδρας έχει ρίξει κάτι στο ποτό της γυναίκας, με την οποία επιθυμεί να περάσει την νύχτα; Αν μπορούσαμε, θα τον ρωτούσαμε τι ακριβώς εννοεί.
Προσοχή στον στίχο
Μια άλλη εκδοχή, θέλει η γυναίκα να αρνείται να διανυκτερεύσει μαζί του, γιατί θα καταστραφεί η καλή φήμη της, ως αποτέλεσμα της σεμνοτυφίας που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Αναφέρει μέχρι και τους γονείς της, ότι την περιμένουν και έχει αργήσει, αλλά ο άνδρας δεν συγκινείται ιδιαίτερα. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, και κυρίως των ελληνικών ΜΜΕ, κατηγόρησαν το κίνημα του #MeToo για νέο πουριτανισμό, υπερβολή και λογοκρισία.
Το oχι σημαiνει ΟΧΙ!
Ναι, το baby it’s cold outside θα μπορούσε να είναι το τραγούδι ενός δυνάμει βιαστή, γιατί πολύ απλά το όχι σημαίνει ΌΧΙ. Ακόμα και η ίδια η σκηνή του τραγουδιού, στο φιλμ Neptune’s Daughter, φέρνει τον θεατή σε αμηχανία. Οι προηγούμενες δεκαετίες δεν ήταν και οι καλύτερες για την θέση και τα δικαιώματα των γυναικών, επομένως δεν είναι καθόλου υπερβολή να αναθεωρούμε έργα ή τραγούδια που το μήνυμά τους είναι ενάντια στην πρόοδο της «νέας εποχής», όσο κλασσικά και αν θεωρούνται.
Santa Claus, you want to be a sponsor?
Την ίδια χρόνια, έγινε viral, ένα ακόμη πολύ γνωστό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, το «Santa Baby», το οποίο διεσύρθη από την τραγουδίστρια Miley Cyrus.
Ο λόγος; Το συγκεκριμένο κομμάτι, που κυκλοφόρησε το 1953, παρουσιάζει μια γυναίκα να φλερτάρει με τον Άγιο Βασίλη, λέγοντας του ότι ήταν πολύ καλό κορίτσι φέτος και δεν φίλησε κανένα αγόρι.
Με λάγνα φωνή του ζητά σπίτια, ακριβά δώρα, κοσμήματα και λεφτά. Στο ίδιο μοτίβο, με περίσσιο σέξι τόνο, κινήθηκαν και οι επανεκτελέσεις του τραγουδιού, μέχρι που η Cyrus έφτιαξε τη δική της φεμινιστική εκδοχή αλλάζοντας το σεξιστικό νόημα των στίχων.
Η Miley Cyrus με πιο νηφάλια προσέγγιση, το μόνο που ζητά από τον «Santa Baby» είναι οικονομική ισότητα για τα δύο φύλα.
Τα υπόλοιπα μπορεί να τα αγοράσει και μόνη της ή στην τελική να προσπαθήσει τουλάχιστον. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, αξίζει να τα αναλύουμε όλα αυτά; Ναι αξίζει.
Όταν ο σεξισμός βρίσκει τη ρίζα του στο ζήτημα της ανισότητας των φύλων, όταν το όχι της γυναίκας θεωρείται πρόκληση για ερωτικό παιχνίδι και όταν η ίδια της η ύπαρξη προκαλεί αισθήματα αναξιότητας και αριβισμού, τότε μόνο τροφή για σκέψη μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι όλα αυτά τα μηνύματα, προέρχονται με αφορμή “αθώα” Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια.
