Σίγουρα το πιο φτωχό, από πλευράς ταινιών έτος εδώ και πολλές δεκαετίες. Το 2020 ελάχιστα φιλμ βγήκαν στις αίθουσες με τους περισσότερους παραγωγούς να στρέφονται σε λύσεις Streaming,(Netflix, Amazon κλπ.) φυσικά λόγω Covid-19.
Παρά τον μικρότερο αριθμό ταινιών που είδαμε φέτος πάντως, υπήρξαν αρκετές αξιόλογες δουλειές. Στην παρακάτω λίστα θα δείτε 5 από αυτές.
*Disclaimer, ο όρος κορυφαία ταινία στον τίτλο είναι καθαρά προσωπικός και προφανώς δεν βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια αλλά στο γούστο του καθενός, στην προκειμένη περίπτωση του δικού μου.
Never Rarely Sometimes Always
Της Eliza Hittman
Μοναδικό στο είδος του την φετινή χρονιά, το φιλμ της Hittman αποθεώθηκε από τους κριτικούς κερδίζοντας μια ντουζίνα βραβεία (Ασημένια Άρκτος στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, βραβείο δραματικής ταινίας στο Sundance κ.α).
Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και δυο φίλες που φεύγουν από την επαρχιακή τους πόλη προκειμένου να βρουν λύση. Μικρή πλοκή, μικρή παραγωγή αλλά τεράστια σε συναισθήματα ταινία. Ένα «αθόρυβο» διαμαντάκι που σκάει σαν γροθιά στο στομάχι.
The Dark and the Wicked
Του Bryan Bertino
Μια από τις πιο υποβλητικές ταινίες τρόμου των τελευταίων ετών, από τον σκηνοθέτη του The Strangers και του Blackcoats Daughter.
Δυο αδέλφια επιστρέφουν στο πατρικό τους σπίτι για να δουν τον πατέρα τους που βρίσκεται σε κώμα και την μητέρα τους που δείχνει να χάνει τον έλεγχο. Το τι ακολουθεί είναι βγαλμένο από τον χειρότερο εφιάλτη τους. Ένα πραγματικό «δώρο» από τον Bertino στους φαν του horror σινεμά.
Invisible Man
Του Leigh Whannell
Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς, το Invisible Man απεδείχθει πολύ ανώτερο από ότι μας είχαν υποσχεθεί τα trailer ή το promotion.
Η εξαιρετική Elizabeth Moss, υποδύεται μια γυναίκα σε μια σχέση που την καταπιέζει. Ο σύντροφος της θα φύγει από την ζωή(;) αλλά με κάποιο τρόπο δεν σταματά να την παρενοχλεί. Η ίδια προσπαθεί να πείσει τους πάντες για το ότι κάτι συμβαίνει, αλλά ο περίγυρος αδυνατεί να την πιστέψει. Σε οποιαδήποτε άλλη χρονιά το φιλμ του Whannell δύσκολα θα έμπαινε σε αυτή την λίστα, αλλά ακόμη και έτσι μιλάμε για το πιο συνταρακτικό θρίλερ της φετινής σεζόν.
Tenet
Του Christopher Nolan
Ο Nolan είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες όλων τον εποχών, φέτος όμως εκτός του ότι παρέδωσε μια ακόμη εξαιρετική sci-fi πανδαισία, κέρδισε και λίγο ακόμη από τον σεβασμό μας, για το ρίσκο του να βγάλει την ταινία του στις αίθουσα εν μέσω πανδημίας.
Ένας agent της CIA επιλέγεται για μια μυστική αποστολή που προσπαθεί να αποτρέψει μια σύγκρουση που έρχεται από το μέλλον.
Το Tenet είναι η πιο φιλόδοξη ιδέα του Βρετανού σκηνοθέτη και σίγουρα η πιο πολύπλοκη, αλλά ακόμη και έτσι είναι μια πραγματική κινηματογραφική εμπειρία .
The Trial of the Chicago 7
Του Aaron Sorkin
Η ταινία του Sorkin μοιάζει με όαση, σε μια δυστοπική για το σινεμά χρονιά, στην οποία οι πραγματικά συναρπαστικές ταινίες είναι μετρημένες στα δάχτυλα.
Πρόκειται για την πραγματική ιστορία των διαδηλωτών που συνελήφθησαν και δικάστηκαν στο Σικάγο το 1968, λόγω επεισοδίων και συγκρούσεων με την αστυνομία.
Το στοιχείο που κάνει το φιλμ του Σόρκιν να ξεχωρίζει από την μέση «Oscar-bait» βασισμένη σε αληθινά γεγονότα παραγωγή, είναι το εύρος συναισθημάτων που βγάζει από ένα κατά τα αλλά απλοϊκό σενάριο.
Κωμωδία, δράμα και συγκίνηση εναλλάσσονται από την μια σκηνή στην άλλη σε ένα συναισθηματικό roller coaster που δεν βαλτώνει ποτέ(μιλάμε και για 2 ώρες και βάλε ταινία δικαστηρίου) και ταυτόχρονα αποδίδει φόρο τιμής στα πρόσωπα που σκιαγραφεί.
