ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Ο σκύλος είναι το πιο δημοφιλές κατοικίδιο και αν παρατηρήσει κανείς, σε κάθε πολυκατοικία υπάρχει τουλάχιστον ένας ένοικος που να έχει σκύλο. Η πλειοψηφία, όμως, επιλέγει ράτσες όπως μαλτέζ, καβαλιέρ σπανιέλ, τζάκ ράσελ, δηλαδή μικρόσωμα και χαριτωμένα όσον αφορά το παρουσιαστικό τους. Αν κάποιος επιθυμεί έναν μεγαλόσωμο σκύλο συνήθως καταφεύγει στα λαμπραντόρ. Μία παρεξηγημένη ράτσα, την οποία ο κόσμος λανθασμένα δεν επιλέγει – κυρίως για λόγους εμφάνισης αλλά και για άλλους λόγους που θα αναλυθούν παρακάτω – είναι τα πιτ μπουλ.
Η ιστορία και τα χαρακτηριστικά των Πιτ μπουλ
Προέρχονται από την Αγγλία, την Ουαλία και την Ιρλανδία. Τον 19ο αιώνα πέρασαν στη Βόρεια Αμερική από Άγγλους εργάτες μετανάστες. Είναι μία φυλή που δημιουργήθηκε από τα μπουλντόγκ και τα τερριέ. Είναι μεσαίου μεγέθους σκύλοι με ύψος από 46 έως 56 εκατοστά και βάρος από 16 έως 25 κιλά. Ζουν από 12 έως 14 χρόνια.
Το σώμα τους εξαιρετικά μυώδες. Το τρίχωμα τους είναι κοντό, παχύ και λαμπερό και σε όποιο χρώμα ή συνδυασμό χρωμάτων μπορεί να φανταστεί κανείς. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση παρά μόνο ένα καλό βούρτσισμα σε τακτά χρονικά διαστήματα.
To πιτ μπουλ κατά τους προηγούμενους αιώνες ήταν το σήμα κατατεθέν της Αμερικής. Ένας οικογενειακός σκύλος ιδανικός για παιδιά των οποίο αποκαλούσαν «nanny dog», δηλαδή σκύλο νταντά! Υπήρξε επίσης σκύλος σύμβολο για την Αμερική κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, όπου πρωταγωνίστησε σε αφίσες αλλά και μετέπειτα σε διαφημίσεις και ταινίες.
Τι μεσολάβησε και οι σκύλοι αυτοί θεωρούνται τα «κακά παιδιά» του σκυλόκοσμου;
Mέχρι το 1970, δεν είχε ποτέ αναφερθεί περιστατικό δαγκώματος από πιτ μπουλ, ούτε οι σκύλοι αυτοί θεωρούνταν επιθετικοί, καθώς ήταν το κατά κόρον οικογενειακό κατοικίδιο. Το κακό ξεκίνησε όταν μέλη συμμοριών και έμποροι ναρκωτικών άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτόν τον σκύλο, ως φύλακα. Από την άλλη, την περίοδο εκείνη – δεκαετία του 80 – απέκτησαν μεγάλη φήμη οι κυνομαχίες που κι εκεί το πιτ μπουλ, λόγω της σωματικής του διάπλασης και του ταμπεραμέντου του, ήταν ο ιδανικός μαχητής που δεν ένοιωθε πόνο, δεν υποχωρούσε και πάλευε μέχρι την τελευταία του αναπνοή.
Έκτοτε από nanny dog & America’s darling έγινε «killing machine on 4 legs» και υπήρξαν πολλά περιστατικά δαγκωμάτων, επιθέσεων και ότι άλλο συνεπάγεται η κακομεταχείριση ενός ζώου και η χρήση του ως μέσο για επιθετικότητα και παραβατικότητα.
Τι είναι οι κυνομαχίες;
Είναι αγώνες που τα σκυλιά ζυγίζονται για να παλέψουν με αντιπάλους του ίδιου βάρους. Σε πολλές περιπτώσεις, πριν την μονομαχία, οι ιδιοκτήτες πρέπει να πλύνουν το σκυλί τους, για να απομακρύνουν τοξικές ουσίες, που μπορεί να έχουν τοποθετηθεί στη γούνα για να βλάψουν το αντίπαλο σκυλί. Οι ιδιοκτήτες έχουν δημιουργήσει ένα ολόκληρο κύκλωμα πώλησης και εκπαίδευσης σκύλων για τους αγώνες, ώστε να έχουν μεγαλύτερο κέρδος. Τα σκυλιά αφήνονται από τα λουριά τους, για να κατασπαράξει το ένα το άλλο. Μέχρι να γίνει ξεκάθαρο ποιος είναι ο νικητής, οι ιδιοκτήτες δεν επιτρέπεται να αγγίξουν τα σκυλιά.
Τα ποσά που ποντάρονται κυμαίνονται από 50 έως και 3.000 ευρώ. Οι κυνομαχίες διοργανώνονται κυρίως τις βραδινές ώρες, σε απομονωμένα μέρη ή σε ειδικά διαμορφωμένες αποθήκες. Οι καταγγελίες για κυνομαχίες είναι πολλές, αλλά ο εντοπισμός των διοργανωτών είναι δύσκολος, καθώς η αστυνομία έρχεται αντιμέτωπη με «κλειστά στόματα». Η ελληνική νομοθεσία απαγορεύει τις κυνομαχίες ρητά. Οι ποινές που προβλέπονται είναι από 1 – 5 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμα που φτάνουν μέχρι τα 15.000 ευρώ.
Και η διάκριση συνεχίζεται
Κάτι που χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, είναι ότι υπάρχουν ανεύθυνοι ιδιοκτήτες, που επειδή τους ενδιαφέρει να βγάλουν προς τα έξω μια σκληρή εικόνα, συχνά παρακινούν τα πιτ μπουλ τους να φέρονται επιθετικά. Αν ένα πιτ μπουλ δαγκώσει, προφανώς θα προκαλέσει πολύ πιο σοβαρά τραύματα από πολλές άλλες φυλές, λόγω του μεγέθους και της δύναμής του. Επίσης ένα δάγκωμα από πιτ μπουλ θα τραβήξει πολύ περισσότερο την προσοχή των ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλοί σκύλοι από άλλες φυλές που δαγκώνουν ανθρώπους, όμως αυτά τα συμβάντα συνήθως περνούν απαρατήρητα. Δεν αποτελούν ενδιαφέρουσα τροφή για την τηλεόραση και τον Τύπο.
Παρά την κακή του φήμη, ένα πιτ μπουλ καλής εκτροφής, που έχει κοινωνικοποιηθεί και εκπαιδευτεί σωστά, είναι ένα από τα πιο εξαιρετικά, έξυπνα και ευγενικά ζώα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι πραγματικά κρίμα που τα ΜΜΕ συνεχώς προβάλλουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα αυτής της όμορφης, πιστής και αφοσιωμένης φυλής. Τα σημερινά πιτ μπουλ μπορούν να γίνουν υπόδειγμα για τη φυλή τους. Κάποια εργάζονται ως σκύλοι θεραπείας και περνούν το χρόνο τους σε νοσοκομεία και κλινικές. Κάποια εργάζονται ως ανιχνευτές και διασώστες.
Μύθοι για τα πιτ μπουλ
Κυκλοφορούν πολλοί μύθοι για τα πιτ μπουλ, κάποιοι από τους οποίους έχουν επινοηθεί από ανθρώπους που φοβούνται τη φυλή, ενώ άλλοι διαδόθηκαν από υποστηρικτές τους με καλή πρόθεση. Μερικοί από τους πιο κοινότυπους είναι οι ακόλουθοι:
– «Τα σαγόνια των πιτ μπουλ κλειδώνουν». Αυτό είναι εντελώς λανθασμένο. Δεν υπάρχει τίποτα το μοναδικό στην ανατομία των σιαγόνων του πιτ μπουλ. Δεν μπορούν να «κλειδώσουν». Ο τρόπος που μάχονται τα πιτ μπουλ, όπως και τα άλλα τεριέ, περιλαμβάνει άρπαγμα και τίναγμα. Ίσως εξαιτίας του κυνηγετικού και μαχητικού τους παρελθόντος, μερικά πιτ μπουλ να έχουν την τάση να μαγκώνουν και να κρατούν το δάγκωμα με πείσμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν ή δεν πρόκειται να αφήσουν τον άλλο σκύλο αν τον δαγκώσουν. Παρόλα αυτά, λόγω του ότι είναι δυνατά σκυλιά, έχουν και δυνατούς μυς στα σαγόνια. Όπως όλοι οι κηδεμόνες σκύλων, έτσι και αυτοί των πιτ μπουλ θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να σταματήσουν έναν σκυλοκαυγά.
– «Αν ένα πιτ μπουλ δαγκώσει έναν άλλο σκύλο, μετά θα αρχίσει να δαγκώνει και ανθρώπους». Έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι σκύλοι που είναι επιθετικοί προς άλλους σκύλους έχουν τις ίδιες πιθανότητες να στρέψουν την επιθετικότητα στους ανθρώπους με τους σκύλους που δεν είναι καν επιθετικοί προς άλλους σκύλους. Μάλιστα, οι καλύτεροι σκύλοι-μαχητές είναι οι πιο αξιόπιστοι με τους ανθρώπους.
– «Το πάρκο για σκύλους είναι το ιδανικό μέρος για να κοινωνικοποιούνται τα πιτ μπουλ». Αυτό είναι πολλές φορές αλήθεια. Μερικά πιτ μπουλ επισκέπτονται καθημερινά πάρκα σκύλων για να παίξουν ανέμελα με άλλους σκύλους. Για άλλα όμως, το πάρκο δεν είναι κατάλληλος χώρος να παίξουν. Εδώ ανακύπτει ένα δίλημμα για τους σκυλογονείς που μένουν στην πόλη. Τα πιτ μπουλ είναι σκύλοι πολύ ενεργητικοί και χρειάζονται πολλή άσκηση, όμως μερικά απλά δεν είναι καλοί υποψήφιοι για το πάρκο σκύλων.
Όπως και οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι διαθέτουν μοναδικές προσωπικότητες.
Δεν προκαλεί εντύπωση ότι τα ζώα μιας συγκεκριμένης φυλής έχουν την τάση να δείχνουν και να συμπεριφέρονται παρόμοια. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πως παρότι μια φυλή χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες συμπεριφορές, τα ζώα της ίδιας φυλής μπορεί και να διαφέρουν τρομερά. Μερικοί σκύλοι είναι θαρραλέοι, ενώ άλλοι είναι δειλοί. Μερικοί είναι πεισματάρηδες, ενώ άλλοι είναι καλόβολοι. Ορισμένοι είναι κοινωνικοί, ενώ άλλοι είναι επιφυλακτικοί. Ας μην τους βάζουμε όλους σε ένα σακί, όπως γίνεται – λανθασμένα – με τους ανθρώπους και τις εθνικότητες τους.
Δεν υπάρχουν σκύλοι-δολοφόνοι, υπάρχουν ανεύθυνοι ιδιοκτήτες…
Ο σκύλος είναι όπως τον μάθεις, το ίδιο και οι άνθρωποι.
