Τάση, μόδα, συνηθισμένος, είναι μερικές λέξεις που περιγράφουν τον όρο mainstream, σύμφωνα, πάντα, με την Wikipedia.
Το να εξηγήσω την έννοια του mainstream, πιο συγκεκριμένα, είναι περιττή διαδικασία, μιας που θεωρώ πως οι περισσότεροι, πλέον, την γνωρίζουν.
Το να είσαι mainstream είναι κάτι κακό; Όχι φυσικά, το να σε γνωρίζει πολύς κόσμος και να αποτελείς σημείο αναφοράς σε συζητήσεις, φήμες και διαφωνίες, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει, σωστά; Σωστά.
Γιατί όλη αυτή η εισαγωγή μπορεί να αναρωτιέστε, καθώς διαβάζετε τις σκέψεις μου; Θα απαντήσω ευθύς αμέσως.
Ο Διονύσης Ατζαράκης είναι Stand up Κωμικός, παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών, ραδιοφωνικός παραγωγός και Youtuber.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς είχατε παρακολουθήσει το Cineλθετε ή τον είχατε δει σε κάποια παράσταση Stand Up, αλλά πριν από κάποια χρόνια ο Διονύσης θεωρούνταν, από πολλούς, αδικημένος και πως με βάση το ταλέντο του και την δουλειά του, άξιζε παραπάνω αναγνώριση (μεταξύ αυτών και εγώ).
Όχι πως ήταν στην αφάνεια ή πως δεν είχε το δικό του κοινό, αλλά πριν ασχοληθεί πιο συστηματικά με το Youtube, ο κύκλος του παρέμενε συγκεκριμένος.
Δεν ξέρω αν το έκανε εν γνώσει του ή ήταν θέμα χρόνου, αλλά υπήρξαν μερικές πολύ συγκεκριμένες δουλειές του, που έγιναν viral, τουλάχιστον σε έναν βαθμό και, ξαφνικά, οι ακόλουθοι και οι subscribers του αυξήθηκαν κατακόρυφα.
Προτού αναφερθώ στο πόσο χαίρομαι που ένας ταλαντούχος κωμικός βρήκε την ανάλογη αναγνώριση, θα αναφέρω τρία βασικά στοιχεία που κάνουν το content του τόσο ιδιαίτερο.
Αποδόμηση
Για να γελάσεις με κάτι πρέπει, πρώτα, να βρεις την πηγή του αστείου. Τι εννοώ;
Κάποτε θεωρούνταν αστείο το να πατήσεις μια μπανανόφλουδα και να πέσεις: Που ήταν το αστείο της υπόθεσης; Η πτώση φαντάζομαι (δεν ξέρω να σας πω την αλήθεια, γιατί δεν γεννήθηκα το 1900). Εν έτει 2021, το τι θεωρούμε αστείο και τι όχι και γιατί γελάμε με το κάθε τι, είναι αρκετά περίπλοκο ζήτημα.
Αυτό που κάνει ο Ατζαράκης, συνεχώς, στα βίντεο του είναι να αποδομεί. Μπορεί να χρησιμοποιεί μια ευρεία γκάμα αστείων και τεχνασμάτων για να βγάλει γέλιο, αλλά τα πάντα μοιάζουν να γίνονται στοχευμένα και οτιδήποτε θεωρήσει αυτός χαζό ή φθηνό αστείο, θα στο σερβίρει μεν, αλλά θα κάνει και την παραδοχή του.
Όταν, πάλι, θέλει να ασκήσει κριτική σε κάποιο είδος κωμωδίας (συχνά κατώτερου επιπέδου), τότε μπορεί να το συμπεριλάβει σε κάποιο σκετς του, όχι όμως για να βγάλει χιούμορ από το ίδιο, αλλά από τον σαρκασμό και την ειρωνεία με την οποία θα το αντιμετωπίσει.
Γενικότερα, χρησιμοποιεί τόσα πολλά τεχνάσματα για να βγάλει γέλιο, που μπορεί από το φθηνό λογοπαίγνιο να περάσει στην βαθύτερη ανάγνωση ενός αστείου μέσα σε δευτερόλεπτα, με την αποδόμηση και τον σαρκασμό να είναι, ξεκάθαρα, σε ό,τι κάνει και ό,τι λέει.
Ο άνθρωπος που έκανε τον κόσμο να βλέπει διαφημίσεις
Το να βάλεις χορηγό σε ένα βίντεο σου ή να πρέπει να «χώσεις» product placement σε μια τηλεοπτική εκπομπή, συχνά, είναι μια άβολη διαδικασία.
Μπορείς να το κάνεις με τον πατροπαράδοτο τρόπο, μπορείς να το μασκαρέψεις με κίνδυνο να σε κράξουν ή μπορείς να το αγκαλιάσεις και να προσπαθήσεις να το κάνεις με ευρηματικότητα και χιούμορ.
Ο Διονύσης, φυσικά, διάλεξε την τελευταία κατηγορία, για να μην πω πως την δημιούργησε ο ίδιος και έτσι οι φαν του γνωρίζουν πολύ καλά, πως όταν φθάσει η ώρα του χορηγού, αυτό θα γίνει με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο.
Εκτός αυτού, έχει κάνει άπειρες διαφημίσεις, οι περισσότερες εξ αυτών απολαυστικές, γιατί πολύ απλά, βρίσκει τον τρόπο να παράγει περιεχόμενο μέσα από το προϊόν που έχει να διαφημίσει. Πραγματικά, πιστεύω πως πρέπει να νιώθεις ευλογημένος, όταν έρχονται οι ίδιοι οι διαφημιστές και σου λένε, «πάρε το τάδε ποσό και κάνε τα δικά σου».
Το bromance του με τον Θωμά Ζάμπρα
Αρχικά, οφείλω να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη στον Θωμά, για το γεγονός πως δεν του έκανα ένα ολόκληρο αφιέρωμα, όπως του αρμόζει, γι’ αυτό θα πω απλά πως για μένα, είναι ο καλύτερος stand up κωμικός στην Ελλάδα (τουλάχιστον της γενιάς του).
Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ, η σχέση αλληλοσυμπλήρωσης που έχουν ο Ζάμπρας με τον Ατζαράκη γεννά μόνο εξαιρετικό content και φυσικά, μπόλικο γέλιο.
Παρότι έχουν και οι δύο παρόμοιες αναφορές και παρόμοιο κωμικό timing, η περσόνα τους και η αφηγηματική τεχνική τους, είναι η μέρα με την νύχτα.
Stand Up Tours, Τηλεόραση, Youtube, το δίδυμο Ζαμπρατζάκη είναι ένα ιδιαίτερο κωμικό φαινόμενο, που αξίζει ανάλυσης και προσοχής από όλους τους φίλους της κωμωδίας.
Εν κατακλείδι
Για να επιστρέψω στην αρχική μου αναφορά, για τον όρο mainstream, είναι συχνό φαινόμενο, το κοινό να απογοητεύεται όταν βλέπει έναν αγαπημένο του καλλιτέχνη να γίνεται «φίρμα». Μάλλον γιατί πιστεύει πως τώρα που έγινε όνομα, το content του θα «χαλάσει» και δεν θα είναι πια ο ίδιος όπως στο ξεκίνημά του.
Δεν λέω πως δεν συμβαίνει ποτέ, αλλά πρέπει να είσαι εγωιστής για να θέλεις έναν κωμικό ή τραγουδιστή ή ηθοποιό ή οτιδήποτε, τέλος πάντων, σε αποκλειστικότητα, μόνο και μόνο, για να λες πως γνωρίζεις πράγματα που οι άλλοι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα.
Προσωπικά, είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω ένα τόσο ταλαντούχο άτομο να ανεβαίνει, όχι μόνο για την ίδια την επιτυχία του αλλά και γιατί μπορώ να συζητάω το περιεχόμενο που μου αρέσει με περισσότερο κόσμο και περισσότερη ευκολία.
Εάν δεν έχετε τσεκάρει ακόμη τα βίντεο του Διονύση, αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε το κανάλι του στο Youtube, αλλά και να δείτε live την παράσταση του, αλλά φυσικά και του Ζάμπρα (αν και εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες, γαμ@… Covid).
