Στις δύο από τις τέσσερις φωτογραφίες έχω ένα υγιές σώμα και στις άλλες δύο έχω, ένα άρρωστο λίγο πριν μου κοπεί η περίοδος και ένα άρρωστο μυαλό που κάθε φορά που με κοιτούσα στον καθρέφτη έβλεπα ένα σώμα με πολλά κιλά με αποτέλεσμα να το μισώ και να το τιμωρώ.
Εμφανώς επηρεασμένη από τα πρότυπα ομορφιάς -το παραδέχομαι- στα 19 μου ξεκίνησα να θέλω να αλλάξω το σώμα μου με σκληρές δίαιτες και γυμναστική.
Η δική μου διατροφική διαταραχή ξεκίνησε με μια απλή δίαιτα, αλλά δεν άργησε η υστερική μέτρηση των θερμίδων, να μετατραπεί σε αφαγία και σε μια συμπεριφορά που κόντεψα να βλάψω σοβαρά την υγειά μου.
Υπήρχαν μέρες που δεν έτρωγα απολύτως τίποτα και έπινα πολύ νερό η μέρες που έκανα μόνο ένα γεύμα, αλλά παρόλα αυτά ένιωθα ότι έχω τον έλεγχο.
Το φαγητό ήταν ο μεγαλύτερος μου εχθρός
Το φαγητό αλλά και ο καθρέφτης ήταν ο μεγαλύτερος μου εχθρός εκείνο το διάστημα με αποτέλεσμα, κάθε φορά που έτρωγα να βάζω τον εαυτό μου στην διαδικασία του εμετού επιτηδευμένα.
Η ανορεξία είναι μια από τις διατροφικές διαταραχές, κατά στην οποία κατάσταση οι άνθρωποι βλέπουν τους εαυτούς τους με διαστρεβλωμένη εικόνα. Για παράδειγμα μπορεί να κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να τον βλέπουν υπέρβαρο ακόμη και όταν είναι εξαιρετικά αδύνατοι.
Δεν ήμουν “χοντρή”…Ήμουν “άρρωστη”
Κοιτάζοντας πίσω, τώρα που έχω βγει από όλο αυτό εδώ και χρόνια και ο καθρέφτης μου δεν έχει να μου πει τίποτα, αυτό που με τρομάζει πιο πολύ απ’ όλα είναι οι αντιδράσεις του κόσμου.
Άκουγα συνεχώς κοπλιμέντα για το «Πόσο τέλειο είναι το τόσο αδύνατο μου σώμα» και «Μπράβο που επιτέλους κατάφερα να το αποκτήσω» κ.α. Όλος αυτός ο θαυμασμός με παρακινούσε να συνεχίσω να αυτοκαταστρέφομαι.
Ξέρω ότι σας ακούγεται υπερβολικό αλλά δεν είναι…
Σταματήστε να σχολιάζετε τα σώματα τον άλλων ανθρώπων με την οποιαδήποτε πρόθεση! Δεν ξέρεις σε τι κατάσταση μπορεί να βρίσκεται ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου!
Ήμουν πρόσφατα σε μια παρέα και όλοι οι θαμώνες της παρέας έδιναν στην κοπέλα συγχαρητήρια για το σώμα της που πλέον είναι λιγότερα κιλά και της έλεγαν πόσο περισσότερο της πάει και πόσο πιο όμορφη δείχνει τώρα.
Η κοπέλα δεν κολακεύτηκε από κανένα από τα παραπάνω σχόλια για τα κιλά της… Δεν ήταν επιλογή της να αδυνατίσει, δεν έγινε σκόπιμα και ούτε την ενδιέφερε. Όλο αυτό ήταν αποτέλεσμα κακής ψυχολογίας και πένθους διότι έχασε την μητέρα της.
Δεν είναι απαραίτητα κολακευτικό να συγχαίρεις κάποιο άτομο το οποίο έχει χάσει βάρος με φράσεις όπως:
-Πω πόσο σου πήγε! Μπράβο δειχνεις πολύ πιο ωραίος έτσι!
– Άλλος άνθρωπος έγινες! Διότι είναι σαν να ακυρώνεις τον ίδιο άνθρωπο για την παλιά του εικόνα!
Επτά εσφαλμένες αντιλήψεις για τις διατροφικές διαταραχές:
- Ότι μπορείς να καταλάβεις αν κάποιος ζει με διατροφική διαταραχή από την εμφάνιση του.
- Ότι η ανορεξία και η βουλιμία είναι οι μοναδικές διατροφικές διαταραχές.
- Ότι οι διατροφικές διαταραχές εκδηλώνονται μόνο σε γυναίκες.
- Ότι η διατροφικές διαταραχές χρειάζονται πάντα νοσηλεία.
- Ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές δε τρώνε ποτέ.
- Ότι είναι απίθανο να αναρρώσεις.
- Ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι μια “φάση”, ένας τρόπος να τραβήξεις την προσοχή!
Το να θέλεις να αλλάξεις το σώμα σου δεν είναι λάθος! Απλά να το κάνεις σωστά! Αγάπησε το πρώτα και φέρσου του όπως του αξίζει. Έχεις ένα σώμα και μια ζωή!
