Γραμμένο στο τοίχο της Κάρολαϊν από τις 6/6 κι όχι σήμερα μετά τις εξελίξεις από Tsitara Toufasaiou .

Πόσο “έγκλημα” κακών Αλβανών, Γεωργιανων, Roma, Ουζμπεκιστανων, Καζακστανων, Νιγηριανων, και όχι “ευηποληπτου” Έλληνα, ήταν αυτό το “έγκλημα” στα Γλυκά Νερά;

Κάνεις ένα παιδί, πολυπράγμων, δραστήριο, χαρούμενο, ανέμελο στα 15 του. Κατεβαίνει από τους ουρανούς ελικόπτερο με πιλότο 28χρονο, την έχει βάλει στο μάτι, κολακεύεται η μικρή, μαζί μ’ αυτήν και φίλες της, οι καθηγήτριες της, ντόπιοι, όχι όμως μάνα της, – αυτό φαίνεται από το ότι δεν έχει βγει να πει μια κουβέντα για τον πατέρα της εγγονής της -, πηγαινοέρχεται με το ελικόπτερο να την συναντήσει, δίνει πανελλήνιες, περνάει, στο καπάκι πάνε Πορτογαλία, το μοναχοπαίδι δεν παντρεύεται στο νησί με τους δικούς της, αλλά στο εξωτερικό, μένουν Γλυκά Νερά, μακριά και χωρίς κύκλο το κοριτσάκι, την αφήνει έγκυο, στα 18, μην και την πάρουν τα χρόνια, αποβάλλει, ξανά αυτός το ίδιο, ψυχαναγκασμό να του κάνει παιδί, γεννάει, την πηγαίνει σε ψυχολόγο που δεν είναι ψυχολόγος, αλλά μια χειριστική διαταραγμένη σαν τα μούτρα του, να την χειραγωγεί κ να είναι συμμορφωμένη, ακόμα δεν έχει πάει στην Σχολή, αυτός αγοράζει οικόπεδο να χτίσουν, της απομακρύνει και άλλο την Σχολή, όπου σχολή ίσον κοινωνικές σχέσεις, άνοιγμα ματιών, προσλαμβάνουσες, και ένα βράδυ μπαίνουν ληστές, την “σκοτώνουν”, τον “δένουν”, χωρίς την παραμικρή γρατζουνιά.

Στο νησί τώρα, υπάρχει μια μάνα με έναν κατάκοιτο πατέρα, που πνίγει τον πόνο και τον θυμό της, ενώ η εγγονή της είναι στα χέρια του σούπερ ουάου πετυχημένου συζύγου πιλότου…

Λένε πολλοί ότι ο δρόμος που παίρνει ένα παιδί, η κοπέλα δεν πρόλαβε να πάει σε επόμενο, καθορίζεται από τους γονείς του.

Ενώ δεν είναι έτσι, ειδικά όταν αρπακτικά έρχονται από τον ουρανό.

Και αυτός να μην είναι ο δολοφόνος, το κορίτσι αυτό ήταν τελείως μόνο και πιεσμένο πολύ, στα χέρια ενός δεν έχω λόγια συζύγου και ενός άθλιου γύναιου που την συμβούλευε και την κρατούσε να μη φύγει…

Και αυτός να μην είναι ο δολοφόνος, είναι δολοφόνος, όπως πολλοί τέτοιοι, στους οποίους μπροστά ούτε γονείς ούτε θεοί μπορούν να κάνουν κάτι…

Πάμε ξανά

Έχεις ένα παιδί, στα 15 του το πλησιάζει ένας 27χρονος, η μικρή τον ερωτεύεται, στα 18 τον παντρεύεται μόλις δίνει Πανελλήνιες, λίγο μετά την αφήνει έγκυο, ονειρεμένη σχέση λένε όλοι.

Η κοπέλα δολοφονείται, στοχοποιούνται Ρομά, Αλβανοί και άλλες χίλιεςείκοσι εθνικότητες,

Κόμμα προτείνει να επιτραπεί η οπλοκατοχή…

Ο σύζυγος όμως συγκινεί,

Αν δεν ήταν πιλότος θα ήταν:

Παιδεράς, αν ήταν μπετατζής, σιδεράς, ταξιτζής, καλουπατζής, θα ήταν ο νούμερο ένα ύποπτος, και ας μην το είχε κάνει αυτός το έγκλημα”,

Ταξική Δικαιοσύνη με όρους μεσαιωνικής ηγεμονίας της κάστας,

Ο πιλότος ; Δεν υπάρχει περίπτωση. Πως είναι δυνατόν;

Πως είναι δυνατόν να θεωρείται φυσιολογική η παιδεραστία ; Πως είναι δυνατόν να παίρνει ένας τριαντάρης ένα 15χρονο “κορίτσι”, δηλαδή ένα παιδί, από το χέρι, και να το κάνει “σχέση” του;

Πως είναι δυνατόν να χωρίζονται οι άνθρωποι σε καλούς ευυπόληπτους παιδεραστές πιλότους, και σε ανώμαλους παιδεραστές οικοδόμους;

Πως είναι δυνατόν να κυκλοφορεί ένας τριαντάρης με ένα 15χρονο και να καμαρώνει όλη η τοπική κοινωνία επειδή ήταν πιλότος;

Πως γίνεται να χαρακτηρίζεται ανώμαλος, όταν είναι μπετατζής, σουβλατζής, ταξιτζής, και ντελιβεράς;

Πως είναι δυνατόν, να της απαιτεί να του κάνει παιδί στα 18;

Πως είναι δυνατόν μετά από αποβολή, να την πιέζει να του κάνει στα καπάκια, παιδί;

Πως είναι δυνατόν μια κοπέλα στο μεταίχμιο της εφηβείας προς την γυναικεία της υπόσταση, να αποβάλλει, και στα καπάκια να της απαιτεί ένας άντρας να του κάνει παιδί;

Πως είναι δυνατόν να μην την αφήνει να σπουδάσει, και να την απομακρύνει από την Σχολή που μόλις πέρασε, με μητρότητα στα 18;

Πως είναι δυνατόν να την αποκόπτει από κάθε κοινωνικό κύκλο;

Πως είναι δυνατόν να την θεωρεί κτήμα του;

Πως είναι δυνατόν να το παντρεύεται σε ξένη χώρα μακρυά από την οικογένεια του, ολομόναχο;

Ένα παιδί;

Πως είναι δυνατόν ένας άντρας να δολοφονεί ένα κορίτσι από 15 χρονών;

Πως είναι δυνατόν να του δολοφονεί την εφηβεία, τις σπουδές, τις φιλίες, την συμμετοχή οικείων της στον γάμο του, την ελευθερία να ξεκουράσει το σώμα της μετά από αποβολή;

Πως είναι δυνατόν να το θεωρεί κτήμα του, που θα το παντρευτεί σε ξένη χώρα μακρυά από την οικογένεια του, ολομόναχο, που θα του απαιτεί μητρότητα στα 18, που δεν θα το αφήνει να σπουδάσει;

Πως είναι δυνατόν να μην ξέρει ότι η χαρτορίχτρα λαιφκοουτσερ που την πήγαινε, ήταν απατεώνας;

Πως είναι δυνατόν να πλήρωνε μια χαρτορίχτρα λαιφκοουτσερ, να κρατάει το κορίτσι, συμμορφωμένο, και υπάκουο;

Πως είναι δυνατόν να μην ακούτε πίσω από το σύρσιμο της στην χαρτορίχτρα λαιφκοουτσερ από τον ευυπόληπτο πιλότο, το κλάμα της κοπέλας, που δεν άντεχε;

Γιατί την έσερναν σε χαρτορίχτρα λαιφκοουτσερ, αφού ήταν τόσο ευτυχισμένη στο κλουβί της;

Πως είναι δυνατόν να βολεύεστε με την αργή δολοφονία μιας κοπέλας, επειδή γινόταν από πιλότο;

Πως είναι δυνατόν να είμαστε μόνες μας στην ζωή και στον θάνατο, με όλους εσάς τους δικαιωματιστές επαναστάτες του κώλου γύρω μας;

Πως είναι δυνατόν να είμαστε μέσα σε ενάμιση χρόνο, 100 λιγότερες;

Εμείς όλες, πως είναι δυνατόν, να μην νοιαζόμαστε για τις υπόλοιπες;

Να μην έχουμε κατέβει στον δρόμο ; Να παρακολουθούμε η μια την άλλη, να μας θάβουν ζωντανές;

Πως είναι δυνατόν να πειράζουν μια και να μην κλείνουμε την Αλεξάνδρας, όλες;

Πως είναι δυνατόν να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο, με τόσο αδιάφορο γυναικείο αγώνα ;