ΒΥ hardcorestreets

19χρονο παιδί έχασε τη ζωή του το βράδυ της Δευτέρας από μαχαιριά στη μέσα μεριά του μηρού…επειδή ήταν απλά Άρης!

Αυτόπτης μαρτυράς δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό ότι είδε την παρέα τον παιδιών να επιτίθενται στο αυτοκίνητο με σκαμπό στα χέρια, και κατόπιν το αυτοκινητικό να φεύγει προς μια κατεύθυνση και τα παιδιά σε άλλη. μετά από λίγη ώρα σε παραπάνω στενό ξανασυναντήθηκαν και έγινε το κακό.

Πόσο κρίμα είναι να πεθαίνουν παιδιά μόνο και μόνο για ένα διαφορετικό χρώμα σε ένα κασκόλ;

Τα όπλα και τα μαχαίρια έχουν εισχωρήσει πλέον μέσα στο οπαδικό κίνημα. Ο οπαδισμός είναι ένα πανέμορφο συναίσθημα που μπαίνει στην ζωή σου συνήθως κάπου στα χρόνια του γυμνασίου. Αν το αγαπήσεις δένεσαι τόσο πολύ με όλο αυτό, που ζεις και αναπνέεις για μια Κυριακή, για μια εκδρομή, για μια ωραία κερκίδα, για ένα σύνθημα που τραγουδάς ανάποδα γυμνός στο πέταλο με φίλους και όλη αυτή η αγάπη μεγαλώνει και σε γεμίζει συναισθήματα.

Για μια αγνή αγάπη λοιπόν δεν αξίζει κανείς να πεθάνει! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί ζωές!

Όλους μας περιμένει πίσω μια μάνα, μια κοπέλα, ένας φίλος…

Ξεχάσατε να τραγουδάτε για την ομάδα, να περνάτε ωραία στα γήπεδα. Ξεχάσατε να κάνετε κερκίδα, να φωνάζετε και να κλείνει η φωνή απ΄το ημίχρονο. Το μόνο που σαν νοιάζει είναι να φάτε ο ένας τον άλλον.

Για εμάς τους λίγους ρομαντικούς που αγαπάμε τον οπαδισμό αγνά, όπως τον μάθαμε και τον αγαπήσαμε στα 14, δεν έχετε θέση στα πέταλα. Πάρτε τα μαχαίρια, τα όπλα, τα τσεκούρια και τα δρεπάνια και μακριά από τα πέταλα.

Για εμάς η μπάλα ήταν-είναι ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ απλά αφορμή. Στις αφορμές μας δεν χωράνε ούτε μαχαιριές, ούτε νεκροί μα πάνω απ’ολα δεν χωράτε εσείς!

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ!

Αγάπη για την ομάδα σου είναι να γυρνάς σπίτι με ρουθούνια κατάμαυρα απο τα καπνογόνα, με ρούχα καμμένα από τους πυρσούς και ΟΧΙ ΜΕ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ.

Καμιά ομάδα πάνω από την ανθρώπινη ζωή!