ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η Μαρία-Αγγελική Ανδριοπούλου

Η βιταμίνη Β12 είναι βιταμίνη που παράγεται από μικρόβια, όπως είναι τα βακτήρια

Οι άνθρωποι μπορούν να παράγουν Β12 στο έντερό τους, παρόλα αυτά δεν απορροφάται από τα σώματά μας, αλλά αποβάλλεται. Αυτό σημαίνει ότι δεν μας βοηθά να καλύπτει τις ανάγκες μας καθημερινά. Θα μπορούσαμε να την απορροφήσουμε αφού αποβληθεί από το σώμα μας, αλλά αυτό θα σήμαινε να εξασκήσουμε την κοπροφαγία. (συμβουλευτικά don’t try this at home)

Τα ζώα που εκτρέφουμε θα μπορούσαν να παράγουν ή να πάρουν Β12 με φυσικό τρόπο αν ζούσαν σε ένα περιβάλλον με φυσικό έδαφος τα οποία είτε περιέχουν τα σωστά μικρόβια ή να έχουν μολυνθεί με κόπρανα. Παρόλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία από αυτά περιορίζεται στην βιομηχανία της κτηνοτροφίας, όπου δεν υπάρχει φυσικό έδαφος που σημαίνει ότι τα περισσότερα ζώα που εκτρέφουμε για φαγητό τους δίνουμε μη φυσικό συμπλήρωμα Β12.

Ωστόσο υπάρχει μια επιφύλαξη σε αυτό, όπως στα βοοειδή και στα πρόβατα που έχουν εκτραφεί στα βοσκοτόπια σε αντίθεση με εμάς, αυτά τα ζώα μπορούν να παράξουν και να απορροφήσουν Β12 χωρίς κάποια εξωτερική διατροφική πηγή χρησιμοποιώντας βακτήρια στο πεπτικό τους σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται ένα ορυκτό που ονομάζεται κοβάλτιο για να το κάνουν. Ο μόνος τρόπος για να το πάρουν αυτό είναι μέσω της διατροφής τους. Το κοβάλτιο βρίσκεται στα εδάφη αλλά αυτό δεν είναι δεδομένο καθώς τα εδάφη με έλλειψη κοβαλτίου έχουν γίνει πρόβλημα.

Τα περισσότερα αγροκτήματα είτε χρησιμοποιούν συμπληρώματα για (φυτοφάγα) ζώα που περιέχουν κοβάλτιο είτε διατίθενται ενέσεις βιταμίνης Β12. Με άλλα λόγια, τόσο τα έγκλειστα ζώα εκτροφής, όσο και τα ζώα που εκτρέφονται σε εξωτερικούς χώρους “συμπληρώνονται” αφύσικα για να λάβουν Β12. Έτσι, είτε λαμβάνουμε από συμπλήρωμα είτε από ζωικά προϊόντα θα είναι εξίσου αφύσικο.

Η μόνη διαφορά είναι αν το συμπλήρωμα φιλτράρεται μέσω του ζώου ή όχι. Για να μην αναφέρουμε ότι η Β12 απέχει πολύ από το να είναι πρόβλημα μόνο για τα βίγκαν άτομα, καθώς οι μελέτες έχουν δείξει ότι έως και το 40% των ανθρώπων στις δυτικές χώρες έχουν χαμηλή ή οριακή έλλειψη Β12 ανεξάρτητα από τις διατροφικές επιλογές τους. Επομένως, η προτίμηση να πάρουμε φυσικά Β12 δεν είναι πρακτική για τους περισσότερους ανθρώπους έτσι κι αλλιώς. Αν το σκεφτούμε, λέγοντας ότι αυτή η βιταμίνη μπορεί να βρεθεί φυσικά μόνο στα ζωικά προϊόντα, ουσιαστικά εννοούμε: “αυτός είναι ένας καλός τρόπος να πάρουμε Β12 επειδή είναι φυσικό, ενώ ο βίγκαν τρόπος να πάρουμε Β12 είναι κακός επειδή είναι αφύσικο”. Με άλλα λόγια, υποθέτουμε ότι τα φυσικά πράγματα είναι υγιεινά και τα μη φυσικά ανθυγιεινά. Αυτό όμως είναι ένα παράλογο συμπέρασμα στο οποίο δεν είμαστε καν συνεπείς.

Άρα, η σχετική ερώτηση δεν είναι: “πώς παίρνουμε Β12 φυσικά;” αλλά: “αυτός ο τρόπος λήψης Β12 προκαλεί ή μειώνει τον πόνο (του ζώου);”. Σε αυτή τη περίπτωση έχουμε την επιλογή ανάμεσα στο να την παίρνουμε από φαγητά που έχουν παραχθεί μέσω της εκμετάλλευσης και δολοφονίας ζώων σε ένα σύστημα το οποίο αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες των κλιματικών κρίσεων ή παίρνοντας Β12 από ένα συμπλήρωμα χωρίς θύματα.

Δεν χρειάζεται να σκοτώσουμε για να είμαστε υγιή.