BABYLON (2022)Είδος: Δράμα, ΚωμωδίαΤου Damien ChazelleΜε τους: Brad Pitt, Margot Robbie, Diego Calva, Jovan Adepo και Tobey Maguire
Βαθμολογία:
Υπόθεση:Η άνοδος και η πτώση πολλαπλών χαρακτήρων στις απαρχές του Hollywood και στην μετάβαση του από τον Βωβό κινηματογράφο, στην μορφή που τον ξέρουμε σήμερα.Κριτική: «Είναι καλό να έχεις κάτι που προκαλεί συζητήσεις και κείμενα άποψης, ανεξαρτήτως γνώμης. Όλοι στην παραγωγή γνωρίζαμε ότι κάποιοι θα ενοχληθούν και κάμποσος κόσμος θα αντιδράσει και αυτό το βρίσκω καλό. Περισσότερα έργα πρέπει να το κάνουν αυτό.» Σε αυτή την τοποθέτηση του σκηνοθέτη της Βαβυλώνας, Damien Chazelle, συνοψίζεται όλη η ουσία του δημιουργήματος του. Ναι, η ταινία είναι ένα χάος και ναι, δεν έχει ξεκάθαρο συναισθηματικό επίκεντρο, δεν ακολουθεί κανόνες και διαρκεί και κάτι περισσότερο από 3 ώρες χωρίς κάποιο ουσιαστικό λόγο. Και δεν πειράζει.
Στην Βαβυλώνα εγώ προσωπικά είδα ένα έργο που πηγάζει από την ψυχή του καλλιτέχνη και όχι ένα ακόμη κενό και μπλαζέ Οσκαρικό hit από αυτά που “σπρώχνει” το Hollywood, στις παραμονές της, εντός πολλών εισαγωγικών, μεγάλη γιορτής του σινεμά. Η ταινία του Chazelle είναι ένα love-hate letter σε μια περασμένη εποχή του Hollywood, μια οπτικοακουστική εξτραβαγκάνζα γεμάτη ενέργεια, ζωντάνια και υπέροχη μουσική επένδυση, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε από την μέχρι τώρα φιλμογραφία του (Whiplash, La La Land).
Η τρίωρη διάρκεια είναι δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη ταυτόχρονα.
Εάν δεν σε αγγίξει η ταινία, ίσως να θες να αποχωρήσεις στην μέση, εάν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με μένα και μαγευτείς από αυτό που βλέπεις, τότε δεν θα σου φτάσουν ούτε οι 3 ώρες. Η Margot Robbie είναι στο επίκεντρο και προφανώς δεν αφήνει κανέναν άλλο να αναπνεύσει δίπλα της σε όποια σκηνή εμφανίζεται στην οθόνη. Ο Brad Pitt φέρνει την αδιαμφισβήτητη κλάση του και ο Toby Maguire είναι το κερασάκι στην τούρτα, σε αυτά τα λίγα λεπτά που συμμετέχει (φέρτε πίσω τον Toby). O αφανής ήρωας ωστόσο και η μεγάλη αποκάλυψη είναι ο σχετικά άσημος, ουσιαστικός πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Μεξικανός Diego Calva, με μια ερμηνεία από αυτές που συνηθίζουν να εξελίσσονται σε “πράσινη κάρτα” στο Hollywood.
Μερίδα κριτικών έθαψε για πρώτη φορά ταινία του Chazelle και μέχρι και την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο έχει πατώσει σε εισπράξεις, αλλά ποιος νοιάζεται;
Η αίσθηση αναζωογόνησης και αυθεντικότητας που μου άφησε η Βαβυλώνα είναι και το ρεζουμέ της, ένα σχόλιο πάνω στην τέχνη του κινηματογράφου και ένα “ετσιθελικό” δημιούργημα ενός σκηνοθέτη που θέλησε να αφήσει το στίγμα του αδιαφορώντας για την ευρεία αποδοχή. Μπράβο του.
Βαθμολογία στο IMDb76/100 Βασισμένη σε 25.000 Κριτικές.
Βαθμολογία στο Metacritic60/100 Βασισμένη σε 63 Κριτικές-Budget: 78.000.000,00 $-Box Office: 18.768.706,00 $
