Για εσένα που μέσα στην καραντίνα έχεις δει ότι υπάρχει στο Netflix, έχεις κάνει διπλό μαραθώνιο Marvel και Lord of the Rings και φλερτάρεις με την ιδέα να ξαναδείς όλα τα επεισόδια Κωνσταντίνου και Ελένης από την αρχή, ακολουθεί μια μίνι λίστα ταινιών που ενδέχεται να μην έχουν υποπέσει στην αντίληψή σου και ίσως σε κάνουν να περάσεις το Lockdown λίγο πιο αναίμακτα.
Πάρε χαρτί και μολύβι και σημείωνε…
GOOD TIME (2017)
Tων αδελφών Safdie
Έπειτα από μια αποτυχημένη ληστεία ο Κόνι καταφέρνει να διαφύγει, αλλά ο αδερφός του Νικ καταλήγει στη φυλακή. Εκεί τραυματίζεται σοβαρά και διακομίζεται σε νοσοκομείο, απ’ όπου ο Κόνι, με ελάχιστο περιθώριο χρόνου, θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει να δραπετεύσει.
Ένα καθηλωτικό θρίλερ, από Έλληνες παραγωγούς (Και οι δύο βασικοί χαρακτήρες στην ταινία έχουν Ελληνικό επίθετο άλλωστε), με την υπογραφή των αδελφών Safdie.
Οι Safdie έκαναν εκκωφαντικό θόρυβο πέρυσι με το εξαιρετικό Uncut Gems αλλά οι βάσεις είχαν μπει το 2017 με το Good Time.
80s αισθητική, ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, ακατάπαυστη ηλεκτρονική μουσική στο background, αναποδιές, άγχος, κρίσεις πανικού, ανατροπές και φυσικά ένας αναγεννημένος Robert Pattinson, (την γνώμη μου για τον Robert ίσως την γνωρίζεται από προηγούμενο αφιέρωμα) στην πιο επιβλητική ερμηνεία της μέχρι τώρα καριέρας του.
BLUE VALENTINE (2010)
Του Dereck Cianfrance
Η ιστορία της γνωριμίας και της ερωτικής σχέσης ενός ζευγαριού που τώρα βλέπει το γάμο του να καταρρέει.
Ο τίτλος και το εξώφυλλο ίσως προϊδεάζουν αρνητικά, αλλά το Blue Valentine είναι πολλά παραπάνω από μια αισθηματική ταινία με ρομάντζο, χωρισμούς και δράμα.
Το Blue Valentine είναι βγαλμένο από την ίδια την ζωή, ο Ryan Gosling αποδεικνύει περίτρανα πως είναι ένας mega star ερμηνευτής (για την Michelle Williams το γνωρίζαμε ήδη) και μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους θα νιώσεις πολλά και ανάμεικτα συναισθήματα ακόμη και αν δεν ταυτιστείς με το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, πράγμα δύσκολο αλλά έστω ότι…
UPGRADE (2018)
Του Leigh Whannell
Στο κοντινό μέλλον ένας άντρας δέχεται ένα εμφύτευμα εξελιγμένης τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο του προσφέρει ικανότητες που δεν είχε ποτέ, με σκοπό να εκδικηθεί το θάνατο της γυναίκας του.
Το Upgrade είναι η απόδειξη πως για να μεγαλουργήσεις δεν χρειάζεσαι απαραίτητα μια πρωτότυπη ιδέα ή κάτι το επαναστατικό, γιατί πολύ απλά μπορείς να κάνεις καλή ταινία με οτιδήποτε και μπορείς να κάνεις κάτι φρέσκο και με το πιο κοινότυπο concept.
O Leigh Whannell δίνει βάθος και υπόσταση στον χαρακτήρα του και πάει μια απλοϊκή ιδέα, 10 βήματα παραπέρα από αυτά που σου υπόσχεται ή από αυτά που αποκαλύπτει στο trailer.
Oι φαν του είδους θα ξετρελαθούν με το Upgrade αρκεί πρώτα να μάθουν για την ύπαρξη του (εγκληματικά underrated διαμαντάκι).
VICTORIA (2015)
Του Sebastian Scipper
Η Βικτόρια, μια νεαρή Ισπανίδα που μετακόμισε πρόσφατα στο Βερολίνο, γνωρίζει σε ένα μπαρ μια παρέα τεσσάρων Γερμανών που θα την παρασύρουν σε μια επικίνδυνη νυχτερινή περιπέτεια.
Ένα εντυπωσιακό μονοπλάνο (δεν έχει γίνει κανένα cut, η ταινία γυρίστηκε σε πραγματικό χρόνο στο κέντρο του Βερολίνου από τις 4:30 μέχρι τις 7 το πρωί), που δεν επαναπαύεται μονάχα στο εντυπωσιακό concept του.
To Victoria εκτός του ότι είναι ένας πραγματικός κινηματογραφικός άθλος είναι και ένα καθηλωτικό θρίλερ που δεν βαλτώνει ούτε στις θεωρητικά κενές του στιγμές.
MUST SEE.
THE FLORIDA PROJECT (2017)
Του Sean Baker
Λίγο έξω από το Ορλάντο και δίπλα στην Ντίσνεϊλαντ, η 6χρονη Μούνι μεγαλώνει σε ένα μοτέλ μαζί με την άνεργη 22χρονη μητέρα της, η οποία δυσκολεύεται να πληρώσει το εβδομαδιαίο νοίκι.
Το Florida Project δεν είναι ταινία πλοκής. Δεν συμβαίνουν συνταρακτικά πράγματα ούτε γίνεται υπερβολικό για να εκβιάσει το συναίσθημα ή να εντείνει το ενδιαφέρον.
Σαν να τραβάς διακριτικά την κουρτίνα (Ή σαν να κοιτάς από την “κλειδαρότρυπα”…get it?) και να παρακολουθείς την ιστορία ορισμένων ανθρώπων και το αληθινό δράμα που προκύπτει από την ίδια την ζωή και όχι από τα σκηνοθετικά ευρήματα παρόμοιων ταινιών του είδους, γιατί η ταινία του Baker δεν τα έχει ανάγκη αυτά.
